De Veiligheidsgordel

___De Veiligheidsgordel___

Tijdens onze surveillance op het parkeerterrein van het Pieter Vreedeplein zagen we een oud mannetje naar zijn auto lopen. Een Daf….met een automatische versnellingsbak. 

(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)

Daf had toendertijd in Nederland als eerste merk de automatische versnellingsbak geïntroduceerd. 

(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)

En omdat deze Daf met een automatische versnellingsbak vooral door oudere personen gekocht werd zei men vaak voor de grap: “Iedere maf rijdt in een Daf”

(Foto: gratis foto Wikimedia Commons)

Een andere grap was: “Wat is de overeenkomst tussen een Daf en een dikke negerin….?”

Antwoord: “Als je er naast staat schaam je je ogen uit je kop...maar als je er in zit...rijdt het best lekker.”

Doordat de bestuurder niet hoefde te schakelen was het voor velen een uitkomst om toch een rijbewijs te kunnen behalen. Op die middag zagen we het oude mannetje in zijn Daf stappen en ging gehurkt bóven op de bestuurdersstoel zitten. Boven op zijn stoel zittend zagen we dat hij rare capriolen aan het maken was. We zaten het schouwspel te bekijken en ik zei tegen maat: “Wat is die vent daar toch aan het doen.?” Nieuwsgierig geworden besloten we te gaan informeren of alles weg goed ging met het oude baasje. Bij de auto aangekomen zagen wij dat hij onder zijn veiligheidsgordel was geglipt en langzaam op zijn stoel gleed. Zo:….hij zat.

Ik gebaarde de opgeschrikte man om de deur van zijn voertuig te openen. Afgeleid door het zien van twee grote politieagenten vroeg hij verbaasd: “Goedemiddag heren….heb ik iets verkeerds gedaan.?” Nee, hij had niets verkeerds gedaan doch hij had alleen maar onze aandacht getrokken door zijn gestuntel met zijn veiligheidsgordel. Ik vroeg de man of zijn gordel kapot was.

“Nee, daar is niks mee mis mee”, zei hij terwijl hij me niet begrijpend aankeek.

“Omdat U onder de gordel kruipt, terwijl die vastgeklikt zit.” en ik wees naar het metalen onderdeel aan het uiteinde van de gordel. “Ja, die zit toch gewoon vast in de houder”,verweerde de man zich.

“Maar zit het metalen deel vast en kunt U die niet meer los klikken.?” vroeg ik opnieuw om de oude man enigszins behulpzaam te zijn. Het opaatje keek me aan alsof hij het in Keulen hoorde donderen. “Hoezo los klikken…?”, vroeg hij nog meer verbaasd. Om hem uit zijn benarde situatie te redden, vroeg ik hem of ik met de rode knop zijn gordel mocht ontgrendelen en ik wees op de rode knop. Het manneke wist niet wat ik bedoelde maar zei: “Natuurlijk agent….gaat Uw gang.”

Ik boog over hem heen en ontgrendelde de gordel. De mond van het oude baasje viel open van verbazing en met grote ogen keek hij me aan en zei naar een poosje: ”Kun je die los maken….? Ik dacht dat die vast zat.!” Mijn maat en ik konden het niet helpen dat we hartelijk moesten lachen. Het ventje had zich bijna een half jaar met veel moeite tussen de vast geklikte gordel gewrongen als hij auto ging rijden. Alsof hij zojuist het 7de wereldwonder ontdekt had klikte hij de clip vast, los, vast, los, vast en nog een keer. Om te testen of hij dit zelf ook kon. Hij bedankte ons wel drie keer en wij liepen lachend terug naar onze surveillancewagen. En we klikten onze veiligheidsgordel met 2 vingers vast….hahahaha.!

(Grapje)

(Foto: gratis foto Flickr)

Het nieuwere model:....

(Foto: gratis foto Flickr)

Gelukkig had het oude baasje geen hond bij zich…..

Eerste keer gepubliceerd 24-7-2018